Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Videsne quam sit magna dissensio? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Que Manilium, ab iisque M. Duo Reges: constructio interrete. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Quod quoniam in quo sit magna dissensio est, Carneadea nobis adhibenda divisio est, qua noster Antiochus libenter uti solet.

Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.
Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;
Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Urgent tamen et nihil remittunt. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Nos vero, inquit ille; Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos?

Quod quidem iam fit etiam in Academia. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Satis est ad hoc responsum. Minime vero, inquit ille, consentit.

Curium putes loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea
sit bonum neget se posse ne suspicari quidem.

Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus
commentatus?

Frater et T.: Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.
Est, ut dicis, inquam.: Nihil ad rem! Ne sit sane;
Age sane, inquam.: Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos.
Bork: Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.
Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.
Nobis aliter videtur, recte secusne, postea;
Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.